Русско-новогреческий словарь - конец

м

1. (окончание чего-л.) τό τέλος, τό πέρας / τό τέρμα (дороги):

~ года τό τέλος τοῦ ἐτους· приходить к ~цу φθάνω στό τέλος, φθάνω στό τέρμα· доводить до ~ца φέρνω σέ πέρας·

2. (край) ἡ ἄκρη, τό ἄκρο{ν}· Ζ. мор. (канат) τό σχοινί, τό παλαμάρι·

4. (расстояние, путь) ἡ ἀπόσταση {-ις}, ἡ διαδρομή, τό διάστημα:

в оба ~од ὁ πηγαινοερμός ἐδῶ καί πίσω· ◊ положить ~ чему-л. βάζω τέλος, βάζω τέρμα σέ κάτι· и дело с ~цом разг καί ξεμπερδεύουμε· ~ца нет чему-л. δέν λεει νά τελειώσει· без ~ца ἀτέλειωτα· ~ца-краю нет δέν ἔχει τελειωμό· на худой ~ разг στή χειρότερη περίπτωση· сводить ~цы с ~цами разг μόλις τά βγάζω πέρα, τά φέρνω βόλτα· в ~це ~цов στό τέλος τέλος, ото κάτω κάτω (τής γραφής)· и ~цы в воду разг ὁβτε είδα, ὁὔτε ξέρω· палка о двух ~цах δίκοπο μαχαίρι.